eerste week werk gehad

jaja, de eerste week projectwork zit er weer op.
zaterdagavond zijn we wezen stappen, dat is hier echt heeeel anders. de mensen zijn heel intimiderend. Ik zat er nog maar een minuut en er was meteen een gast die met me wilde praten. maar als iemand met je praat raakt ie je ook meteen aan enzo, en gaat ie heel dicht naast je staan. in nl had ik diegene allang van me af geduwd, maar ja hoe doe je dat hier zonder iemand te beledigen. toen we later gingen dansen kwamen er afrikanen die dan heel dicht tegen je aan gingen staan dansen, heel irritant. gelukkig waren we met een grote groep, zodat je meteen ergens anders kon gaan staan.
Zondag hadden we nog een dag vrij, zodat we lekker geluierd hebben en bij het zwembad hebben gezeten (die is er bij het hotel aan de overkant van de weg gelukkig)'s avonds kwamen er lokale mensen om ons afrikaanse dansen te laten zien en uiteindleijk moesten we mee gaan doen, heel grappig.
Maar maandag begon het echte werk dachten we, maar dat viel allemaal nogal mee achteraf. We zijn toen met 50 man begonnen aan een gat graven voor de fundering, trenching, noemen ze dat in het engels. dit was toen nog goed te doen, aangezien er te weinig instrumenten waren en we dus veel moesten afwisselen. Dit hebben we ook alleen maar van 9 tot 11 gedaan om ons eraan te laten wennen. In de middag zijn we weer terug gegaan naar de school voor onze eerste swahilli les, dit hebben we elke dag na het werk. ik kan nu tot 10 tellen, zeggen wat mn naam is, iemand goedendag zeggen enz., (habari za asabui = goedenmorgen)
Dinsdag zijn we met 20 man begonnen met hout te zagen voor desks. In de middag is er een groep naar het andere kamp vertrokken, waaronder de 2 nl, ben nu dus de enige nl, goed voor mn engels:P
vanaf woensdag werden de groepen verdeeld voor de rest van de week. En ik was dus bij de trenching groep ingedeeld, dit is echt het zwaarste van allemaal. van 9 tot 12 en dan van half 3 tot 4 staan hakken in de grond en in de volle zon, ben er nog steeds niet aan gewend:P 's avonds ben je echt helemaal kapot, dus heb al een paar dagen voor 10 uur op bed gelegen. Gister is het eerste ongeluk gebeurd. de mensen stonden te dicht op elkaar, dus werd er een meisje geraakt door zo'n bijl, ze moest naar het ziekenhuis voor hechtingen, maar gelukkig valt het allemaal wel mee.
Een ander meisje heeft ook al in het ziekenhuis gelegen, maar ook een hele nacht. Ze vertelde dat zij een injectie kreeg en dat ze zag dat iemand anders met dezelfde spuit(waar nog bloed in zat) ook een injectie kreeg. Ze weet dus niet wat er met de spuit is gebeurd voordat zij de injectie kreeg, dus was daar heel verdrietig over. je zal maar op zo'n manier aan aids komen zeg, de gedachte alleen al.

De elektriciteit is al een paar keer uitgevallen, maar dat is altijd wel grappig. en ik raak ook al gewend aan de koude douche. alleen soms is het water op, en dan kan er dus niet gedouched worden. Dan moeten ze eerst met een tuinslang het waterreservoir vullen en dat duurt dus wel even:P

Ik ben nog nooit zo vies geweest als hier, ook al heb je gedouched en denk je dat je schoon bent, als je je dan afdroogt zit er alsnog stof op je handddoek. Zelfs mijn tenen zijn zwart van het zand als ik een dag gewerkt heb, terwijl ik gewoon dichte schoenen met sokken draag. Ik heb gister voor het eerst met de hand mijn werkkleren geprobeerd te wassen en het is nog gelukt ook:P alles is (bijna) helemaal schoon, maar als ik thuiskom heeft mn moeder heel wat te doen denk ik:P

Morgen ga ik naar een masaidorp en dinsdag naar het kamp in de bergen. daar bestaat het werk uit plastering, teaching, painting en bomen planten. Daarna gaan we meteen door op safari, dit is eigenlijk drie dagen maar ik heb een extra safari van 3 dagen erbij geboekt de nogorogongo crater of zoiets. Dit schijn echt super mooi te zijn, een van de mooiste plaatsen van afrika. dit wil ik dus echt niet missen. als ik dan terugkom in het basiskamp zijn er nog maar 3 dagen werken over. En 1 dag daarvan heb ik nog een of andere culturele tour. Dus alles bij elkaar heb ik het idee dat ik qua werk niet echt veel doe, een maand is gewoon veel te kort.

tot nu toe mis ik thuis echt helemaal niet, ik voel me hier goed thuis en helemaal nu ik alle gesprekken gewoon kan volgen, hoeveel mensen er ook door elkaar praten, maakt niet meer uit gelukkig. Een iemand van de leiding kent 2 zinnen nederlands, goedemorgen en hoe is het met jou, dat klinkt echt als hoe is het miauw, het duurde dus ook ff voordat ik doorhad dat hij nl praatte:p
engelsen kunnen dus echt geen nl, als je ze wat probeert te leren kunnen ze het echt niet uitspreken. Swahilli is voor hun ook heel lastig, terwijl het voor mij heel makkelijk uit te spreken is. de klanken lijken namelijk op het nederlands en de grammatica heeft wat van latijn weg...

ik zal pas over 2 weken weer op internet kunnen, dus verwacht niet te vroeg weer wat info van mij:P

kusjes simone