week 6

Deze week begonnen met 3 dagen Baigom, om te eindigen met 2 dagen Foumbot.
In Baigom hebben we weer rondes gelopen, consultaties gedaan en wat andere behandelingen gezien.
Het meisje met dehydratie die 2.5 week geleden opgenomen werd, lag er maandag nog steeds. Ze had ondertussen ook een huidinfectie gekregen en haar nieren begonnen het op te geven. Op woensdag lag ze er opeens niet meer, wij dachten dat ze overleden was. Maar haar ouders hadden haar naar een traditionele geneesheer gebracht (ik denk dat ze het nu sowieso niet meer overleefd…)
Naast de consultaties hebben we dus ook nog wat andere behandelingen gezien. Dit gebeurd in de OK, wat echt een heel klein kamertje is, met ramen die volgens mij niet eens echt dicht kunnen. Steriliteit is ver te zoeken, instrumenten worden steriel gemaakt met spiritus en een vuurtje (hoop dat dit voor een echte operatie toch wel beter gebeurd!) We hebben hier onder andere een open botbreuk gezien (van de pols). De vrouw was een dag eerder met de breuk het ziekenhuis in gekomen en toen was er een verbandje met betadine opgedaan en ‘gespalkt’. Nu wilden ze de breuk dus gaan zetten, het eerste deel (weer opnieuw schoonmaken met betadine) was zonder verdoving. De vrouw schreeuwde hierbij moord en brand (Margriet trok dit niet, dus is maar even buiten op een bankje gaan zitten…). De wond was ook echt een diep gat in de pols, met een duidelijk uitstekend bot naar buiten. Gelukkig kreeg de vrouw uiteindelijk wel verdoving, waarna geprobeerd is het bot wat rechter te zetten (maar het is nergens mee gefixeerd…) en daarna is de huid gehecht. Aangezien dit helemaal niet steriel gebeurde en een open botbreuk bekend staat om infectiegevaar, vraag ik me af of dit goed gaat… Überhaupt of ze ooit nog haar pols zou kunnen gebruiken, ik heb zo mijn twijfels (hij stond ook niet helemaal recht op de hand namelijk…)
Op woensdag hadden we voor het eerst niet gekeken of er een bevalling was, en wat bleek, net op dat moment was er een bevalling (het zal ook eens niet zo zijn!), die wij dus gemist hebben… Het was echter een heel klein meisje met een gigantische hazenlip. Achteraf is het denk ik maar goed dat we deze bevalling gemist hebben…

Op donderdag en vrijdag zijn we voor de laatste dagen naar Foumbot gegaan. Donderdag was hier operatiedag. We hebben alles bij elkaar 3 operaties gezien, toen vonden we het wel weer genoeg en zijn we vertrokken. De eerste operatie was een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (in de eierstok). Deze is dan ook verwijderd en de arts heeft voor ons de eierstok opengemaakt, waarna een kleine placenta en vooral een heel klein embryootje zichtbaar werd (deze was 1 cm lang en leek een beetje op een garnaal!).
De laatste operatie was weer een ware marteling. Omdat de patiënt te weinig geld had voor goede verdoving, werd hij lokaal verdoofd (dus alleen de huid…). Hij had een liesbreuk, dus op een gegeven moment hingen zijn darmen buiten zijn lichaam en schreeuwde hij het uit van de pijn… Reactie van de dokter: stel je niet zo aan… ( ik stond toen toch echt op het punt om de OK te verlaten, ik kan veel aan maar het moet wel menselijk blijven…) We waren toch echt wel blij dat dit onze laatste operatie was en we dit niet meer mee hoeven te maken!!!
Vrijdag (vandaag) was onze laatste dag, nog even de ronde meegelopen en toen hebben we het voor gezien gehouden. Er lag onder andere iemand die door de politie was neergeschoten (weten niet precies waarom, een dief waarschijnlijk…). Hij zat met zijn enkel aan ketting vast aan het bed (alsof het een hond was) en zat heel hard te huilen:s

Alles bij elkaar hebben we deze week een leukere week gehad dan vorige week. Het was nu wat drukker in het ziekenhuis (nog steeds niet echt druk want het blijkt oogsttijd te zijn!). Maar ook buiten het ziekenhuis om hebben we wat meer dingen gedaan, wat het ook leuker maakt. Zo zijn we op donderdag o.a. nog een keer naar Foumban geweest (en nu was het droog:)). Hier zijn we nog langs een soort kunstdorp geweest. Een straat met allemaal galerieën met handgemaakte voorwerpen. Toen eenmaal bekend was dat wij er waren werden we door iedereen naar binnen geroepen. Er komen hier zo weinig mensen dat ze blij zijn met alles dat ze kunnen verkopen, zij moeten er toch van leven!

Afgelopen week hebben we weer een paar dagen heerlijk weer gehad. Het is dan ook echt heel heet, te heet om in de zon te zitten, maar dat liever dan regen:)
Gerard kwam op maandag even bij ons langs voor de gezelligheid, en we hadden het met hem over het weer. Hij vertelde dat het nu veel te weinig regent, normaal gesproken regent het in de maanden juli en augustus elke dag (in de ochtend en avond/nacht), nu regent het de helft van de week gewoon helemaal niet. Wij vinden dit helemaal niet erg:) (hopen ook vooral dat het aankomende 2 weken zo blijft!). Alleen het is voor de boeren hier heel vervelend, want hierdoor lopen zij hun oogst mis en daar moeten ze toch van leven…

Als ik zo terug kijk op de stagetijd hebben we een erg leerzame tijd gehad, zowel medisch gezien als de ervaring op zich, een ervaring die we nog lang met ons mee zullen dragen…
In Akum hebben we vooral op medisch vlak veel geleerd, het was een goed ziekenhuis (voor Afrikaanse begrippen). In Foumbot vooral over hoe het nu echt werkt in een Afrikaans ziekenhuis, hoe er wordt omgegaan met patiënten met weinig geld (gewoon niet of slecht behandelen…) en met een ziekenhuis met weinig faciliteiten.
De keuze 3 weken Akum en 3 weken Foumbot was een perfecte keuze, 6 weken op 1 plek is te lang, maar als je het opdeelt zoals wij het gedaan hebben is het precies goed, geen week tekort maar vooral ook geen week te lang!
Wat me het meest bij zal blijven zijn de schokkende dingen. De operaties die soms ware martelingen waren, de gewonde man op onze 2e dag met de vieze wond bij het oog, de open botbreuk van afgelopen maandag en de borst die ontstoken was en gewoon even uitgeknepen werd. Dat er zo weinig van pijn wordt aangetrokken, mensen moeten er maar even doorheen, de andere optie is niets doen… Mijn conclusie: wat ben ik blij dat ik Nederland woon!!!

Straks nog even een laatste drankje in de bar, morgen vertrekken we om 6.00 uit Foumbot om 2 weken te gaan reizen. Dan eindelijk vakantie en niet meer voor 7 uur ons bed uit (tenminste niet elke dag:P). Het plan is om o.a. 1 dag naar een nationaal park te gaan (als de wegen tenminste begaanbaar zijn…), een paar dagen naar Limbe (een stadje bij het strand, wat erg ‘toeristisch’ schijnt te zijn) en nog een paar dagen naar Kribi, ook een plaatsje aan een tropisch strand. Hopen dat het weer ook tropisch wordt en niet alleen maar regen!